امام آمد :
۱۲ بهمن یک روز باشکوه درتاریخ ایران : ۱۲ بهمن یادآور تحول عظیم و بی بدیل در تاریخ معاصر ایران که همان برچیده شدن سلسله 2500 ساله شاهنشاهی و استقرار تنها جمهوری اسلامی در کره خاکی میباشد، مردم ایران در این روز در سال ۵۷ از معمار بزرگ این تحول بزرگ، حضرت امام خمینی(ره)پس از ۱۴ سال تبعید، استقبال تاریخی و بی نظیری بعمل آوردند.
بازگشت امام خمینی(ره) به ایران واقعه‌ایی تاریخی است که در ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷ اتفاق افتاد ایشان در موقع ورود مورد استقبال میلیونها ایرانی قرار گرفتند. این روز در تقویم رسمی با عنوان روز ورود حضرت امام به کشور و آغاز دهه مبارک فجر، مشخص شده است.
با گسترش قیام مردم و خروج شاه از ایران، شاپور بختیار به عنوان آخرین و تنها امید رژیم طاغوت و سردمداران غربی پشتیبان این رژیم، به عنوان نخست وزیر باقی مانده بود. در طرف مقابل تظاهرات مردم هر روز پر شورتر و مصمم‌تر می‌شد و شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بعنوان اصلی‌ترین خواسته مردم در نهضت انقلابی به رهبری امام خمینی(ره) مطرح می‌شد. امام که شرط ورود خود را به کشور، خروج شاه، اعلام کرده بودند، با فرار شاه در ۲۶ دی ۱۳۵۷، تصمیم به بازگشت گرفتند.
بازگشت امام خمینی (ره) به ایران : امام خمینی (ره) از سیزده آبان سال ۱۳۴۲ پس از دستگیری ، ابتدا به ترکیه و پس از مدتی به عراق تبعید شدند و اوقات پایانی دوری از وطن (جند ماهی) در دهکده‌ای به نام نوفل لوشاتو در فرانسه گذراندند ودر دوازده بهمن سال ۱۳۵۷، یعنی حدود ۱۴ سال در تبعید به سر بردند ؛ نوفل لوشاتو در روز‌های اوج نهضت، به قلب تپنده انقلاب ایران تبدیل شده بود. شاه و آمریکا وقتی امام را به ترکیه تبعید کردند، هیچ گاه پیش بینی نمی‌کردند که امام روزی پیروزمندانه به ایران باز گردند و رژیم شاهنشاهی را از بن برکنند.
پس از خروج شاه در ۲۶ دی ۱۳۵۷، امام در پیامی کوتاه خطاب به خبرگزاری‌های جهان اعلام کردند : «خروج شاه از ایران، اولین مرحله پایان یافتن سلطه جنایت بار پنجاه ساله رژیم پهلوی میباشد که به دنبال مبارزات قهرمانانه ملت ایران صورت گرفته است. من این پیروزی را به ملت تبریک می‌گویم.» همچنین امام اعلام کردند که در اولین فرصت به ایران باز می‌گردند.
به تعویق افتادن بازگشت امام خمینی (ره) به ایران : در حالی که یاران حضرت امام و مبارزان مذهبی، با وجود تمام نگرانی‌ها در تدارک برگزاری مراسم استقبال باشکوهی از امام بودند، اعلام خبر تصمیم امام برای آمدن به ایران، مسئولان و سردمداران رژیم پهلوی را سخت به تکاپو انداخت. آنان که به شدت از تظاهرات خیابانی مردم بر ضد رژیم پهلوی ترسیده بودند، ورود امام را به کشور، پایانی بر تمام امیدهایشان می‌پنداشتند و یقین داشتند که در این صورت، طومار سلطنت پهلوی برچیده خواهد شد.
بنابراین، درصدد مقابله با ورود امام به کشور یا مانع تراشی در برابر تصمیم امام برآمدند. بختیار در مقام نخست وزیری، نقشه‌های گوناگونی در سر می‌پروراند که انفجار هواپیمای امام یا منحرف کردن مسیر هواپیمای حامل امام و سپس دستگیری ایشان از آن جمله بود که هیچ یک عملی نشد. تیر آخر او، بستن فرودگاه‌ها به روی هواپیمای امام بود. در حالی که قرار بود پرواز انقلاب در روز ششم بهمن امام خمینی (ره) را از فرانسه به ایران بیاورد، سازمان هواپیمایی کشور اعلام کرد که به علت بدی هوا و نبود دید کافی، همه پرواز‌ها لغو شده است.
اعتراض مردم به بسته شدن فرودگاه‌ها :
با انتشار خبر بسته شدن فرودگاه‌ها و جلوگیری دولت بختیار از ورود حضرت امام به کشور، مردم با تظاهرات و راهپیمایی‌های خود، به اقدام دولت اعتراض کردند. همه افسران نیرو‌های سه گانه در پایگاه‌های خود در تهران، اصفهان، کرمانشاه، دزفول، همدان و بوشهر اعتصاب کردند و سپس به صفوف تظاهرکنندگان معترض پیوستند. در تهران، سیل جمعیت تظاهر کننده به سوی فرودگاه مهرآباد به راه افتادند.روحانیان مبارز سراسر کشور که برای استقبال از امام به تهران آمده بودند، با تحصن در مسجد دانشگاه اعلام کردند تا بازگشت امام خمینی(ره) به کشور به تحصن ادامه خواهند داد. مردم و دانشجویان نیز به جمع تحصین کنندگان می‌پیوستند. فردای آن روز، مردم در راهپیمایی عظیم یک میلیونی به مناسبت رحلت پیامبر اسلام، در حمایت از امام شعار دادند.
عقب نشینی دولت بختیار :
در پی تحصن‌ها و تظاهرات خونین مردم در اعتراض به بسته شدن فرودگاه ها، دولت بختیار عقب نشینی کرد و شکست را پذیرفت. بختیار در نهم بهمن ماه اعلام کرد که فرودگاه مهرآباد امروز باز خواهد شد و هیچ ممانعتی برای ورود امام به کشور وجود ندارد. هیئت دولت در دهم بهمن اعلام کرد که ورود هواپیمای حامل امام به فرودگاه مهرآباد تهران بدون اشکال است. با اعلام این خبر، کمیته استقبال از امام در پیامی اعلام کرد که امام خمینی (ره) در ساعت نه صبح پنج شنبه دوازده بهمن در تهران خواهند بود.
ورود امام خمینی (ره) به ایران
شامگاه یازده بهمن، هواپیمای امام خمینی (ره) از فرودگاه شارل دوگل فرانسه به آسمان پرواز کرد. امام نماز شب را در طبقه دوم هواپیما به جای آورد و سپس در طبقه پایین هواپیما استراحت کرد. مهماندار هواپیما از مشاهده آرامش امام متعجب شده بود. هنگام طلوع فجر، امام و همراهان نماز صبح را به جماعت به جا آوردند. زمان ورود هواپیما به آسمان ایران، خبرنگاری از امام پرسید: «چه احساسی دارید؟» و امام پاسخ داد: «هیچ.» امام هیچ احساسی نداشت؛ چرا که او فقط بر مبنای تکلیف عمل می‌کرد. پیروزی و شکست برای او، هر دو زیبا بود. همان طور که شکست، او را ناامید نمی‌کرد، پیروزی نیز احساسات شخصی اش را برنمی انگیخت.
۱۲ بهمن ۱۳۵۷ و پرشکوه‌ترین استقبال تاریخ :
امام آمد
در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷، پرشکوه‌ترین استقبال تاریخ جلوه گر شد. این روز یکی از ماندگارترین روز‌های تاریخ معاصر ایران است و شور و شوق مردم در آن وصف ناپذیر بود. عده زیادی از مردم از سراسر کشور ، خود را به تهران رسانده بودند تا در مراسم استقبال از امام شرکت کنند. تقریبا در ساعت شش صبح، خیابان‌ها سرشار از جمعیت بود. اول صبح، میلیونها نفر در دو طرف خیابان‌های مسیر امام خمینی رحمه الله ایستاده بودند و پنجاه هزار نیروی انتظامی مردمی مشغول منظم کردن آن‌ها بودند.
مردم با گل، خیابان‌ها را تزیین کردند و در قلب استقبال کنندگان، دریایی از شادی موج می‌زد. در ساعت نه و سی دقیقه صبح، محبوب ملت و پرچم دار دین و آزادی، به وطن برگشت. چند لحظه پس از گشوده شدن در خروجی هواپیما، امام در حالی که دستشان در دست مهماندار هواپیما بود، در مقابل دیدگان مشتاقانش ظاهر شد. همه اشک شادی ریختند و فریاد «اللّه اکبر» به هوا برخاست.
مهمترین پیامد‌های بازگشت امام خمینی به ایران :
دو حادثه، از مهمترین پی آمد‌های بازگشت امام خمینی رحمه الله است که به سرعت موجب پیروزی انقلاب اسلامی شد: انتصاب دولت موقت از طرف شورای انقلاب و بیعت نظامیان با امام خمینی رحمه الله بود ، امام خمینی در۲۶ دی ماه در آستانه خروج شاه از کشور اعلام کردده بودند که ما دولت را به همین زودی اعلام خواهیم کرد. در پانزده بهمن، نخست وزیری مهندس بازرگان به تصویب شورای انقلاب رسید.
در نوزده بهمن، عظیم‌ترین راهپیمایی در سراسر کشور شکل گرفت و میلیونها نفر از دولت منتخب امام خمینی رحمه الله حمایت کردند. از سوی دیگر، در دهه انقلاب، ارتش که تنها نقطه اتکای رژیم بود، به انقلاب پیوست. فرار، نافرمانی، اعتصاب، شرکت در تظاهرات و سرانجام، بیعت با امام خمینی رحمه الله، نشانه همراهی ارتش با امام بود که در نوزده بهمن به اوج خود رسید. در نتیجه، رژیم بدون پشتوانه به سرعت از هم پاشید و انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن به پیروزی نهایی رسید.
امام امد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد امام آمد
منبع : https://www.iribnews.ir/fa/news
