شهادت یازدهمین اختر تابناک امامت وولایت حضرت امام حسن عسکری (ع):
یکی از برکات ماندگار زندگانی نورانی امام حسن عسکری (ع) این بود که حضرت باوجودمحدودیت‌های شدید و ممانعت های فراوان دستگاه عباسی، شاگردان بسیاری تربیت نمودند، شرایط نامطلوب وبسیار سخت ومحدودیت‌های شدیدحکام ستمگر عباسی، ایشان و پدر بزرگوارشان امام هادی(ع) نتوانستند همچون امام باقر (ع) و امام صادق(ع) به توسعه دانش و علوم اسلامی و معارف شیعی بپردازند و آزادانه به تربیت شاگردان مشغول شوند اما در این شرایط سخت هم شاگردانی تربیت کردند که هرکدام از آنها در آن دوران پر محنت و خفقان، چراغ هدایتی برای بخشی از مردم و شیعیان بودند.
مرحوم شیخ طوسی می‌نویسد که شاگردان امام حسن عسکری (ع) بیش از صد نفر بوده‌اند که در میان آنها چهره‌های نام‌آشنا و برجسته‌ای همچون احمد بن اسحاق اشعری قمی، ابوهاشم داود بن قاسم جعفری، ابوعمرو عثمان بن سعید عمری، علی بن جعفر و محمّد بن حسن صفار وجود داشته‌اند که هرکدام از این‌ها خود به تربیت شاگردان دیگری اهتمام می‌ورزیدند.
از سویی در زمان حیات امامان بعد از امام رضا (ع) به دلیل شرایط خاصی که بر ائمه اطهار(ع) حادث شد و فشارها بیشتر و بیشتر می‌شد به‌تدریج یک شبکه ارتباطی با شیعیان تحت عنوان وکالت شکل گرفت که به‌خصوص در زمانه امام عسکری(ع) این مسئله نمود بیشتر و بارزتری داشت.
خوشبختانه در زمان امامت حضرت عسکری (ع) تشییع در شهرهای بسیاری گسترش‌یافته بود که از کوفه و بغداد تا نیشابور و یمن و ری و آذربایجان و گرگان و غیره را شامل می‌شد و طبعاً توسعه و نیز پراکندگی مراکز سکونت و اجتماع شیعیان ایجاب می‌کرد که یک سازمان ارتباطی منظمی تشکیل شود تا پیوند شیعیان با امامت مسلمین از یک‌سو و نیز ارتباط آنان با همدیگر را سامان ببخشد و تنظیم کند و به این طریق درنهایت شیعیان و مسلمانان معتقد از حیث دینی و سیاسی هدایت گردند.
نمایندگان امام یازدهم تحت عنوان وکلای حضرت البته خودشان دارای سلسله مراتبی بودند و هر یک حوزه فعالیت مشخصی داشتند و آنها می‌بایست درنهایت وجوه شرعی جمع‌آوری شده را به دست وکیل اصلی برسانند تا او هم آن را به امام عسکری (ع) تحویل داده و یا کسب تکلیف کند.
زندگی نامه امام حسن عسکری (ع)
امام حسن عسکری (ع) فرزند بزرگوار امام هادی (ع) است. نام ایشان حسن و کنیه وی ابومحمد بود. در بعضی منابع کنیه‌های ابوالحجه، ابوالحسن و ابوالقائم نیز برای ایشان ذکر شده است. ایشان با بانویی که مادر امام زمان (عج) است ازدواج کردند. نام این بانوی بزرگوار را نرجس خاتون و در برخی منابع ملیکا ذکر کرده‌اند. همچنین گفته شده است که این بانو نوه قیصر روم و از خاندان شمعون، وصی بلا فصل حضرت مسیح است. در مورد تعداد فرزندان ایشان نیز اختلاف نظر وجود دارد ولی اکثر منابع امام زمان (عج) را تنها فرزند ایشان می‌دانند.
نام مادر امام حسن عسکری (ع)
بنا بر منابع تاریخی معتبر مادر امام حسن عسکری (ع) کنیزی به نام حُدیث یا حدیثه بوده است. در برخی از منابع نیز نام او سوسن، عسفان و سلیل ثبت شده است.
نحوه و علت شهادت امام حسن عسکری (ع)
امام یازدهم در ۲۸ سالگی در تاریخ ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ هجری قمری و در دوره حکومت معتمد عباسی به شهادت رسید. عده‌ای از مورخان علت فوت امام حسن عسکری (ع) را بیماری ذکر کرده‌اند و عده‌ای نیز خوراندن سم به ایشان را علت شهادتشان می‌دانند. همچنین در مورد ماه شهادت ایشان نیز اختلاف نظرهایی وجود دارد و برخی ماه‌های ربیع‌الثانی و جمادی‌الاولی را ماه شهادت ایشان می‌دانند.
محل شهادت و دفن امام حسن عسکری (ع)
امام یازدهم در شهر سامرا به شهادت رسید و در کنار مرقد پدر بزرگوارش امام هادی (ع) دفن شد. مرقد این دو امام به حرم عسکریین مشهور است و یکی از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر عراق به شمار می‌رود.
مشهورترین لقب امام حسن عسکری (ع)
هادی، نقی، زکی، رفیق، خالص و صامت برخی از لقب‌های امام حسن عسکری (ع) است ولی مشهورترین لقب ایشان عسکری است. این لقب به اقامت اجباری ایشان در سامرا اشاره دارد. امام یازدهم به دستور حاکم وقت در سامرا تحت مراقبت شدید حکومت قرار داشت و از طریق نمایندگان خاص و از راه نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود. یکی از نمایندگان خاص ایشان که نخستین نایب خاص امام زمان (عج) نیز بود، عثمان بن سعید نام داشت.
مدت امامت امام حسن عسکری (ع)
امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۵۴ هجری قمری و پس از شهادت امام هادی (ع) در سن ۲۲ سالگی به امامت شیعیان رسید. مدت امامت امام یازدهم ۶ سال بود که در این مدت سه خلیفه عباسی به نام‌های معتز عباسی، مهتدی و معتمد به روی کار آمدند. ایشان بیشتر زمان امامت خود را در زندان سپری کردند و یا تحت نظر بودند.
تخریب حرم امام حسن عسکری (ع) در سالهای اخیر
حرم مطهر امام حسن عسکری(ع) در شهر سامرا، دوبار در سالهای 1384 و 1386، بر اثر انفجار تروریستی تخریب شد، هرچند که این حرم مطهر به طور کامل بازسازی شد اما چه چیزی باعث شده که دشمنان چنین کینه‌ای از این امام معصوم داشته باشند،یکی از مهم‌ترین دلایل تخریب این حرم، وجود سرداب مقدس امام زمان(عج) در آن حرم مطهر است.
تخریب اول
چهارشنبه 23 محرم ۱۴۲۷ق (3 اسفند 1384ش) حدود ساعت ۷ صبح تروریستهای تکفیری وابسته به القاعده، به رهبری ابومصعب زرقاوی، با پوشیدن لباس نیروهای تکاور عراق، وارد حرم عسکریین شدند و اسلحه نگهبانان را مصادره و آنها را به همراه خادمان حرم، در یکی از غرفه‌های صحن زندانی کردند و با کارگذاری مواد منفجره TNT به وزن حدود ۲۰۰ کیلوگرم در داخل بنا، حرم مطهر را منفجر کردند.
در نتیجه این بمبگذاری، گنبد بنا با پوشش آجری و طلاکاریش و همچنین تزئینات کاشی‌کاری در دیوارهای آن، فرو ریخت. شدت این انفجار به حدی بود که برخی از مصالح و تزئینات به کار رفته تا شعاع نیم کیلومتر به بیرون پرتاب شد. اما به علت استحکام بنا، پایه‌های گنبد، بدنه اصلی و دیوارها، سالم باقی ماند.
تخریب دوم
در 27 جمادی‌الاول ۱۴۲۸ق (23خرداد ۱۳۸۶ ش)، دومین انفجار در حرم عسکریین به وقوع پیوست. در ساعت سه بامداد، تروریستها وارد حرم شده و پس از درگیری با محافظان حرم، اقدام به بمبگذاری در حرم نمودند. آنان در ساعت ۹ صبح دست به دو انفجار زدند. در انفجار نخست، گلدسته سمت چپ حرم و در انفجار دوم، گلدسته سمت راست آن به طور کامل تخریب شد.
در 16خرداد ۱۳۹۳ش حمله دیگری از سوی داعش به شهر سامرا و به قصد تخریب حرم عسکریین صورت گرفت که با مقاومت مردم و نیروهای امنیتی عراق خنثی شد.
دلیل تخریب
دشمنان اهل بیت (ع) در طول تاریخ همواره در پی ضربه زدن به جان این بزرگواران بوده‌اند، و پس از آن، نشر معارف اهل‌بیت و علاقه شیعیان به ایشان را تاب نیاورده و تلاش کرده‌اند که اثرات این امامان را محو نمایند. یکی از تلاش های دشمنان اهل بیت، تخریب قبور مبارک آنان بوده است؛ همچون تخریب بقیع و تخریب حرم مطهر امام حسن عسکری(ع) در سامرا. حرم امام عسکری(ع) دوبار تخریب شد که شاید بتوان گفت که یکی از مهم‌ترین دلایل تخریب این حرم، وجود سرداب مقدس امام زمان(عج) در آن‌جا است.
سرداب مقدس، از جمله مکان‌هایی است که قلوب مؤمنان و شیعیان به سبب آن توجه ویژه به امام زمان(عج) که منجی بشریت است پیدا می‌کنند، از این‌رو دشمنان درصدد هستند تا با تخریب مرقد امام حسن عسکری(ع) و سرداب مقدس قلوب شیعیان را از توجه به امام زمان(عج) بازدارند.
