روز مقاومت اسلامی و تداعی ۳۳ روز مقاومت و پایداری حزب الله
۲۳ مرداد روزی است که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، حزب الله به جهان عرب و اسلام عزت دوباره بخشید. روزی که هیمنه پوشالی رژیم صهیونیستی فرو ریخت و بذر مقاومت ثمره داد. اهمیت این روز نه در یک تاریخ و رویداد نظامی، بلکه در تحقق راهبردی است که حضرت امام خمینی (ره) پایهگذاری کردند و به رهبری حضرت آیت الله خامنهای تداوم یافت. در واقع مقاومت، تنها گزینه حل مساله فلسطین و فراتر از آن، راه حل اسلام حقیقی در تقابل با استکبار است.
شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور به مناسبت پیروزی حزب الله لبنان در برابر ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه، ۲۳ مرداد را روز «مقاومت اسلامی» نامگذاری کرد تا بدین ترتیب، تجلیل از واژه مقدس «مقاومت» را برای همیشه ماندگار و جاویدان کند.
جنگ ۳۳ روزه چگونه آغاز شد و چه نتیجه ای داشت؟
جنگ ۳۳ روزه که در میان لبنانی ها به «نبرد تموز» شهرت یافته و براساس یک «نقشه جامع» که به وسیله آمریکا، انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی، مصر، اردن، عربستان و برخی احزاب لبنان طراحی شده بود به اجرا درآمد. در همان هفته اول، ارتش رژیم صهیونیستی که توانایی جنگیدن با حزب الله را نداشت، مایل بود، پایان جنگ را اعلام کند اما آمریکایی ها اصرار داشتند که این رژیم چیزی را به دست آورد و سپس آتش بس را اعلام کند. از این رو، سه هفته دیگر با اصرار آمریکایی ها جنگ ادامه پیدا کرد اما در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد و با تصویب قطعنامه ۱۷۰۱شورای امنیت بر پایان آن مهر تأیید کوبید.
وقتی جنگ تمام شد، ۲ طرف جنگ در ۲ وضعیت متفاوت قرار داشتند. صهیونیست ها یکی یکی به شکست سنگین خود اذعان کردند و البته آمریکایی ها نیز اینگونه اعتراف کردند: «هیچ کس پیروز نشده است!»
حالا دیگر شکست ناپذیر بودن ارتش صهیونیستی، اقتدار هول انگیز نیروی هوایی آن، قدرت اطلاعاتی موساد، نقش موثر حمایت های سیاسی غرب و اعراب از تل آویو در مقابل حزب الله فرو ریخته و موجی از بی اعتمادی تار و پود دولت جعلی، ملت پوشالی و ارتش این رژیم را به لرزه درآورده بود و ثبات قبل از جنگ جای خود را به بی ثباتی داده بوده است.
از آن طرف، حزب الله لبنان پس از جنگ مورد تحسین فراوان ملت ها قرار گرفت، حالا دیگر ملت ۳ تا ۴ میلیونی لبنان می توانستند خود را در کانون توجهات ۳۰۰ میلیون عرب و حدود پنج میلیارد مسلمان ببینند و رهبر روحانی آنان در صدر شخصیت های اول خاورمیانه عربی بنشیند.
بزرگ ترین شکست ارتش عبری
هر دو طرف درگیر در این جنگ، پایان 33 روز نبرد را روز پیروزی خود اعلام کردند، اما باید در نظر داشت، ارتش عبری که تجربه شکست های سنگین ارتش های عربی را در جنگ های گذشته اعراب و اسرائیل از جمله جنگ شش روزه داشت، 33 روز پشت مرزهای لبنان ماند و با وجود بمباران های بی سابقه و استفاده انبوه از سلاح های نامتعارف، نتوانست مواضعی را در لبنان بگیرد و تثبیت کند.
در این زمینه، نمی توان گفت که ارتش عبری تضعیف شده، چراکه بنا به شواهد، این ارتش به جدیدترین و کاربردی ترین سلاح ها و آموزش ها مجهز است و از ارتش های برتر جهان به شمار می آید. تنها می توان گفت، قدرت گرفتن جریان مقاومت در قالب حزب الله لبنان، اصلی ترین دلیل شکست ارتش عبری بوده است. موشک جواب موشک
شاید مهم ترین بُعد برای مهاجران صهیونیست و غیرصهیونیست به فلسطین اشغالی، جدا از کیفیت زمین ها و زیبایی منطقه برای زندگی، امنیت بوده که حزب الله لبنان با فناوری های موشکی موجود در جبهه مقاومت، توانست اثبات کند با وجود آنکه سپر دفاع موشکی و گنبد آهنین برای صهیونیست ها و مردم آمریکا هزینه های هنگفتی داشته، اما عملاً بی مصرف بوده و موشک های کاتیوشا با برد متوسط با فناوری های ایران به راحتی این گنبد را می شکنند.
انهدام تانک های مرکاوا که تولید رژیم اشغالگر قدس بوده و افزون بر داشتن سامانه های دیوار دفاعی در برابر سلاح های ضد زره، در آن زمان تنها تانک مقاوم در برابر حملات هسته ای اعلام شده بود، بعد دیگری از شکست برای ارتش عبری به شمار می آمد.
رویارویی ایران و امریکا
می توان گفت در این نبرد، به وضوح رویارویی ایران و امریکا به شکل کوچک آن به نمایش گذاشته شد. هرچند حزب الله به واسطه فاصله زیاد از ایران، نمی توانست بهره های لازم را از حامی اصلی خود، یعنی ایران ببرد، اما رژیم صهیونیستی به واسطه وسعت قلمرو ایالات متحده به راحتی به امکانات و تجهیزات ایالات متحده دسترسی داشت. در این جنگ، اثبات شد که هرگونه حمله آمریکا به ایران، می تواند چه عاقبتی را برای آنها به ارمغان بیاورد؛ چراکه حزب الله که گروه محدود چریکی و دور از محور اصلی بود، چنان بلا سر آنها آورد تا هزینه رویارویی با ایران در این جنگ برای آمریکایی ها نیز مشخص شود.
ننگ تاریخی برای ارتشی قدرتمند
نبرد ناهمتراز و استفاده مؤثر از عوارض زمین و ایجاد زیرساخت های مناسب دفاعی در مناطق دفاعی جنوب لبنان، موضوعی بود که رزمندگان حزب الله لبنان در این منطقه اجرا کردند. اصل مهم در این مسئله، رعایت اصول اختفا، استتار و پوشش بود. هرچند ارتش عبری از تجهیزات بسیاری در زمینه جمع آوری اطلاعات برخوردار بود، نتوانست شناخت خوبی از منطقه هدف خود داشته باشد و در همین منطقه به شدت زمین گیر و سخت ترین شکست تاریخ خود را متحمل شد؛ شکستی که حتی در جنگ های بعدی، مانند جنگ های سه گانه غزه هم اتفاق نیفتاد.
حجم بالای خسارات به نیروی انسانی و تجهیزات یگان های مهاجم ارتش تا بن دندان مسلح صهیونیستی با وجود پشتیبانی آتش صددرصد هوایی و توپخانه ای از آنها، چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. این نماد خفت و خواری برای آنهاست و مطمئناً تا زمان نابودی خود، نمی توانند این خفت و خواری را جبران کنند.
توکل به خدا و امدادهای غیبی
درباره رزمندگان اسلام، توکل و توسل و نیز معنویت، موضوعی اساسی است و بنا به وعده های مصرح الهی در قرآن کریم، نصرت الهی همراه توکل کنندگان به خداست. در این جنگ، نیز شرکت کنندگان هر دو جبهه به این موضوع اذعان داشته اند که عواملی خارج از امور عادی، در شکست یا پیروزی آنها دخیل بوده، به گونه ای که عده زیادی از نیروهای ارتش عبری حتی در برابر آنچه برای آنها اتفاق افتاده به جنون رسیده اند.
بازتاب های خارجی جنگ ۳۳ روزه و مقاومت حزب الله لبنان
کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه وقت آمریکا این جنگ را درد زایمان خاورمیانه نامید که قرار بود، خاورمیانه جدیدی از آن متولد شود. خاورمیانه ای که در آن از نیروهای مخالف آمریکا و رژیم صهیونیستی دیگر خبری نخواهد بود. اما روند جنگ به گونه ای دیگر پیش رفت که به دلیل قدرت نظامی و نوع حمایت ها و برنامه ریزی عملیات جنگی، تصورش را هم نکرده بودند.
در طول این جنگ در سراسر جهان واکنشهای متفاوتی به وجود آمد. کشورهای آمریکا، کانادا، آلمان و استرالیا از حملات رژیم صهیونیستی حمایت کردند و آن را دفاع از خود نامیدند. رییسجمهوری وقت آمریکا جرج دبلیو بوش این جنگ را بخشی از جنگ با تروریسم نامید. در ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۶ میلادی کنگره آمریکا از رژیم صهیونیستی حمایت کرد.
تحولات بعد از جنگ ۳۳ روزه نشان داد که پیشگویی بن گوریون نخستین نخست وزیر رژیم صهیونیستی در حال تحقق است و اسرائیل گام به گام در حال از دست دادن مواضع و نزدیک شدن به سرنوشت نهایی خود است.
سید حسن نصر الله درسالگرد جنگ ۳۳ روزه تاکید کرد که پیروزی مقاومت در جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ حادثه ای غیر عادی بود و اگر جنگ جدیدی علیه لبنان روی دهد، ما باز مطمئن هستیم که مقاومت پیروز خواهد شد. از مهمترین اعترافات صهیونیست ها این است که اگر ما بخواهیم حزب الله را شکست دهیم، این کار از طریق جنگ و رویارویی مستقیم ممکن نخواهد شد و جنگ با ایران هم فایده ای ندارد و از همین رو، آنها درصدد خارج کردن سوریه از محور مقاومت برآمدند. وی خاطر نشان کرد که جنگ ۳۳ روزه بازتاب های گسترده ای بر روی رژیم صهیونیستی داشت و از همین رو، پس از این جنگ، تصمیم گرفته شد که سوریه از محور مقاومت خارج شود؛ چرا که این کشور پشتوانه ای بزرگ برای مقاومت است و با ضربه زدن به آن می توان پشت مقاومت را شکست. اگر هرج و مرج در منطقه حاکم شود، در نهایت باعث نابودی رژیم صهیونیستی و ضربه خوردن به منافع آمریکا هم خواهد شد. صحبت کردن درباره اختلافات شدید سنی ـ شیعی نوعی بزرگنمایی است و برخی طرف ها سعی در دامن زدن به این اختلافات را دارند. ادعای وجود منازعه سنی ـ شیعی نادرست است و بسیاری از نیروهایی که در کنار ارتش سوریه می جنگند، از اهل سنت هستند و همین نیروهای اهل سنت نقش زیادی در پیروزی در فلوجه داشتند. (۱)
رهبر معظم انقلاب :
در باره علل و عوامل موفقیت حزب الله در جنگ ۳۳ روزه فرموده اند: در هر نقطهای اگر کار دست مردم قرار گرفت و مردم دارای هدف بودند -[نه] آدم های بیهدف، آدم های سرگردان در امور زندگی، گرفتار امور روزمرّه شخصی، آنها نه – هرجور کاری، سختترین کارها، کارهای نظامی، کارهای امنیّتی، دست مردم وقتی افتاد، صحنه وقتی در اختیار مردم قرار گرفت، پیش خواهد رفت. شما الان نگاه کنید، در ظرف کمتر از ۱۰ سال مقاومت لبنان بر ارتش جرّار صهیونیستی چند بار فائق آمد؛ [اوّل] مقاومت لبنان، بعد مقاومت فلسطین. مقاومت لبنان، اوّل صهیونیستها را از جنوب لبنان بیرون کرد؛ بعد در جنگ ۳۳ روزه، بینی صهیونیستها را به خاک مالید. آمریکا صهیونیستها را کمک کرد، خیانتکاران داخلی کمک کردند امّا نیروی مقاومت – که نیروی مردمی بود، با ایمان بود، با هدف بود، می فهمید دارد چهکار می کند – توانست همه اینها را از عرصه خارج کند. اخیراً هم این ضربشستی که نیروی مقاومت به ارتش صهیونیستی وارد کرد که هنوز داغ است، جزو حرف هایی است که هنوز فراموش نشده است. (۲)
کتابشناسی جنگ ۳۳ روزه
کتاب «ناگفتههای جنگ ۳۳ روزه» که ترجمهای از اثر علیحسن خلیل وزیر اسبق دارایی لبنان و عضو هیات رییسه جنبش امل باعنوان «صفحات مجهوله من حرب تموز ۲۰۰۶» است از سوی موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی روانه بازار نشر شد. مقدمه این کتاب به قلم نبیه بری است. این اثر با هدف واکاوی ابعاد مختلف تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در ۲۰۰۶ میلادی، ناگفتههایی از پشتپرده جنگ ۳۳ روزه را برای نخستینبار افشا کرده است.
سیدصلاح فحص نماینده جنبش امل لبنان در ایران درباره ترجمه فارسی این کتاب گفت: کتاب «ناگفتههای جنگ ۳۳ روزه» گوشههای تاریک جنگ تموز ۲۰۰۶ را روایت میکند که خواننده ایرانی کمتر درباره آن شنیده یا خوانده است. این اثر اولین کتابی است که ما را از پشت پرده نبرد نظامی که همان جدال سیاسی و دیپلماتیک است آشنا میکند. راوی این کتاب یعنی علیحسن خلیل وزیر اقتصاد و دارایی در کابینه سعد حریری و عضو هیات رییسه و دفتر سیاسی جنبش امل است که مسوول رد و بدل کردن اطلاعات سری جنگ بین استاد نبیه بری و حاج حسین خلیل نماینده ارشد سیاسی حضرت سید حسن نصرالله بوده است. خواننده با مطالعه این کتاب پی میبرد که حزبالله تا چه حد مظلوم بود و علاوه بر دشمن خارجی در داخل هم دشمنانی داشته که خطر آنها کمتر از رژیم صهیونیستی نبود.
منابع:
۱. سخنرانی سید حسن نصر الله درباره جنگ ۳۳ روزه و تحولات منطقه؛ مرکز اطلاع رسانی فلسطین به نقل از شبکه تلویزیونی المنار لبنان؛ اگوست ۲۰۱۶
۲.بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مردم آذربایجان شرقی ۱۳۹۳/۱۱/۲۹
مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی مقاومت اسلامی