خواستگاری امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) و خطبه عقدشان
ازدواج امام علی (ع) با حضرت زهرا (س) : درباره خواستگاری کردن حضرت علی(ع) از فاطمه(س)در حدیثی آمده: «خداوند به جبرئیل امر نمود: نور را با نور تزویج کن! و پس ولىّ و صاحب اختیار خدا بود، و خطیب جبرئیل، و منادى میکائیل، داعى اسرافیل، و نثارکننده عزرائیل، و شهود عقد ملائکه آسمانها و زمینها. سپس به شجره طوبى وحى کرد تا جواهراتش را نثار ملائکه کند و او نیز چنین کرد و حوریان آنها را جمع میکردند و به آنها مباهات مینمودند.
امام صادق(ع) فرمود: «پیامبر(ص)، على را صدا زده و گفت: بشارت باد تو را که خداوند تو را از غمى که درباره ازدواج داشتى، کفایت کرد».[3]ابن شهر آشوب(متوفای 588ق) میگوید: در بعضى از کتابها آمده است که راحیل – از فرشتگان مقرّب الهى- خطبه عقد فاطمه را در آسمان هفتم خوانده است نه جبرئیل در آسمان چهارم، و در خطبه چنین گفته: «حمد خدایى را که ازلى است و قبل از هر موجودى وجود داشته، و باقى است بعد از آنکه همه موجودات فانى میشوند، حمد و سپاس میگوییم او را که ملائکه روحانى را آفرید و ما را از آنان قرار داد، و به ربوبیّت و مقام الهى او اذعان میکنیم، و او را به دلیل نعمتهایى که به ما عطا فرموده شکر میگوییم. سپاس میگزاریم به دلیل اینکه ما را از ارتکاب گناه نگاه داشته و عیبهاى ما را پوشانیده، و ما را در آسمانها جاى داده، و به ملکوت خویش نزدیک فرموده، و میل به شهوات را از ما پوشانده، و تمام همّت و شهوت ما را معطوف به تقدیس و تسبیح خود نموده است. همانا حمد و سپاس اختصاص به خدایى دارد که رحمتش را بسط داده، نعمتش را بیهیچ محدودیتى بخشش نموده، و بالاتر از آن است که الحاد مشرکین زمین و عناد و دشمنى ملحدین خدشهاى در جلال و عظمت کبریائیش ایجاد نماید،- و سپس گفت:- خداوندى که مالک همه کس و همه چیز است فاطمه(س) سرور زنان و دختر بهترین انبیا و سرور مرسلین و امام متقین را در نظر گرفته و او را به مردى از اهل رسول خدا و مصاحب او، که تصدیقکننده نبوّت او بوده و در این راه از هیچ کوششى دریغ نورزیده پیوند میدهد و آنها را به ازدواج یکدیگر درمیآورد».
بین ازدواج فاطمه در آسمان و ازدواج ایشان در زمین چهل روز بوده است، و رسول خدا(ص) او را در اول ذى حجه و به روایتى در ششم ذى حجه به ازدواج على(ع) درآورد.
اما در مورد اینکه خطبه عقد آنها را چه کسی خواند، از روایات چنین برمیآید که خطبه آنها در عالم ملکوت و آسمانها توسط فرشتگان خوانده شد و سپس پیامبر گرامی اسلام(ص) در این دنیا که عالم تکلیف است، خطبهای نیز جاری کردند.
پیامبر عظیم الشان فرمود: «خطبه ازدواج على و فاطمه را جبرئیل و میکائیل در آسمانها خواندند و در آن هنگام جبرئیل وکیل على و میکائیل وکیل فاطمه بود».
امام سجاد(ع) فرمود: رسول خدا(ص) هنگام تزویج فاطمه(س) به على(ع) چنین خطبه خواند: «سپاس خدایى را که بهواسطه نعمتهایش ستایش میشود و بهواسطه قدرتش پرستش میگردد، به واسطه سلطنتش اطاعت میشود، و بهواسطه هیبت و عذابش ترسیده، و به عنایاتش رغبت و دلبستگى پیدا میشود، فرمانش در آسمان و زمین نافذ است. سپس خداوند عزّ و جلّ مرا فرموده که فاطمه را به ازدواج على در آورم و اینک او را به 400 مثقال نقره اگر على به این مقدار راضى باشد به ازدواج وى در میآورم»، سپس طبقى، نقل طلبید و فرمود بردارید، در این بین على(ع) وارد شد، پیامبر(ص) لبخندى به رویش زد، و فرمود: «یا على! میدانى که خداوند به من امر کرده که فاطمه را به 400 مثقال نقره اگر راضى باشد به عقد تو در آورم و من چنین کردم.